Noiteboa en Galicia

Nunha casa de Galicia, Papá Noel e o Apalpador, acaban de coincidir:
-Oes, boneco! Ti que fas na miña terra? -pregunta o Apalpador.
-Ho, Ho, Ho, Ho! Pensei que eras unha lenda! -responde Papá Noel.
-E ti non se supón que tamén deberías selo?
-Iso é o que din os maiores. Non sei que lles fan os pais aos cativos que dun ano para o outro moitos xa non cren en min.
-Pero ti de que país vés? Non sabes que estamos en crise? -reaccionou o Apalpador.
-Non, non! Este problema xa vén dado de sempre. -Respondeu Papá Noel.
-O que pasa é que os rapaces prefírenme a min. Ha, Ha, Ha!
-Non me fagas rir! Cantos países tes ti? A metade de un. E eu? O mundo enteiro! -dixo Papá Noel orgulloso.
-Mira ti... Eu polo menos non levo un traxe tan feo e rechamante coma o teu. Algún día serei máis famoso ca ti.
-Ha, Ha, Ha! Avísame cando os da Coca-Cola te collan para facer un anuncio tan bo coma o meu -respondeu sarcasticamente Papá Noel.
Debido ao balbordo que montaron, toda a familia desa casa os miraba con abraio.

(...)

-Mamá, por que me dixestes que estes homes eran lendas? -preguntou o fillo adolescente da familia.

Lucía Montáns 4º ESO

     O RETORNO DO APALPADOR

Un día  o Apalpador  preparouse para o gran acontecemento esperado por moitos nenos, o día 24 de decembro.
 Ese día comezou a entrar polas chemineas de todos os nenos e nenas de Galiza.
Estivo traballando toda a noite, deixándolles aos nenos xoguetes naturais, feitos de madeira e materiais reciclables. De súpeto atopouse con Papá Noel e os dous comezaron a discutir. O Apalpador recrimináballe o feito de darlles aos nenos xoguetes de plástico. Papá Noel contestoulle que realmente eran os que os facían felices. Estiveron máis dunha hora co debate ata que comezaba a amencer e moitos nenos despertábanse sen atopar ningún agasallo. Papá Noel dixo que fora todo culpa do Apalpador que o secuestrara nun cuarto escuro. O Apalpador moi decepcionado estivo un tempo reflexionando sobre se debía seguir co seu traballo.
Finalmente, o ancián galego do Nadal decidiu tomar unhas vacacións e esquecerse dos problemas que tiña. Estivo dez anos sen facer regalos, ata que este ano decidiu volver. Tomou tal decisión despois de que comezou a notar o cambio climático. Dende entón, el é o primeiro en darlles os regalos aos rapaces.
Así como vos digo comezou "O retorno do Apalpador" en Galiza, coa súa popularización en diversos núcleos de poboación. Este ano chegou a Cambeo.

Julián Vidal 4º ESO

Despois da visita do Apalpador, Apalpabarrigas ou Pandegueiro debuxámolo. E aínda nos quedou ben "chuli", ¿non si?

                           Veunos visitar o Apalpador para apalparnos as barriguiñas e contarnos contos.
Como ao apalparnos non atopou que pasabamos fame falounos da comida sa.

O contacontos Anxo Moure nunha das súas visitas regalounos un conto ecoloxista no que o protagonista é o neno da nosa fonte. Un alumno de Primaria debuxouno e este foi o resultado.

Historias de Samaín

Premios concurso "OUTONANDO"

PREMIOS CONCURSO “OUTONANDO”

PREMIO MELLOR RELATO: Adriana Diéguez (4º ESO)

PREMIO MELLOR POEMA: Laura Mosquera (6º de Primaria)

PREMIO MELLOR DEBUXO: Brais Nóvoa e Andrea López (4º Primaria)

Infantil- 5 anos (colectivo)

PREMIO MELLOR MANUALIDADE: Curso 2ºde Primaria (colectivo)

Presentación

Ola:

¿Coñécesme?


-Pois eu sonche o Faíldiño, a mascota do ENDL (Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística) do cole. E ...¿sabes a que nos adicamos? ¿Aínda non?


Pois velaí algúns dos nosos cometidos:


- Promoción do uso da nosa lingua en calquera situación ou contexto.


- Programación de actividades relacionadas con distintas celebracións ( O Samaín, O Nadal, O Entroido, O Día da Paz...)


- A Semana das Letras Galegas ocupa un lugar especial desde hai varios anos ( conferencias, entrevistas, representacións teatrais, elaboración de material con lema relativos á lingua...)


- Elaboración da revista escolar "Furafollas"


- Organización de concursos...

O RAP DO FAILDIÑO

¿Ti de onde es?
¡Eu son de Galiza!

¿ E de que colexio?

Eu son o faildiño

e falo galego

Antes de nada

terei que dicirvos

que a nosa lingua

fálase en Asturias,

tamén, como non,

en León

e os zamoranos din…

“xogamos?”

A historia comezou

con uns devanceiros:

os preindoeuropeos

que dixeron ben ledos:

“amorodo”, “caxigo”

e “ carrasco”

Algo máis tarde

chegaron os celtas e dixeron:

“berce, “ carballo”,

“ cervexa”

e logo despois
os romanizadores,

os latinizadores

chegaron e encheron

os nosos arredores.

Xa logo entraron e arrasaron

vándalos e suevos

uns pobos guerreiros

que dixeron :
“xinete”, “frecha”,

“espeto”

E despois que?

despois os árabes,

que entraron polo sul

E dixeron:

“xadrez”, “almanaque”,

“azul”

No século IX

naceu o galego

E un rei castelán,

que era moi sabio,

á nosa señora cantoulle ben ledo

¿Ti de onde es?

¡Eu son de Galiza!

¿E de que colexio?

Eu son faíldiño e falo galego

De boca en boca

trobadores e segreis

nobres e mosteiros

fixeron desta lingua

O centro do universo

Chegaron estranxeiros

e a nosa igrexa

Apuntouse sen rodeos

Nos Séculos Escuros

Non existen documentos

Aínda temos sorte:

contamos con Sarmiento

que xunto a Rosalía,

Curros e Pondal

Trataron o galego

Como se merece

¿Ti de onde es?

¡Eu son de Galiza!

¿E de que colexio?

Eu son faíldiño e falo galego

Tamén as Irmanadades,

¿Cales?

As Irmandades da Fala

que moito o gaban

e tamén o falan

O bo do Castelao,

Risco e Cuevillas

E Otero Pedrayo

Fixeron outro tanto

Pero a nosa lingua

entrou en decadencia,

enfrontouse á guerra,

e tamén á dictadura.

¡Que dura!

O galego sobrevive

Aí está, aí está…

agardando, ser libre

ser libre

¿Ti de onde es?

¡Eu son de Galiza!

¿De que colexio?

Son faildiño e falo galego

Xa na democracia

o galego é oficial.

De alí en diante

Dálle ti,

e ti,

e ti,

prestixio social

Fálao, úsao.

O galego ten que ter

Dereitos a varrer

DEREITOS A VARRER!

REGUEIFA ENTRE O SAMAÍN E HALLOWEEN

PRESENTACIÓN

No mes de setembro,

despois das patacas

outubro nos chega

con cara de faba.

E velaí vén novembro,

cheo de castañas

e cunha raíña:

que é a cabaza!

----------------

SAMAÍN: Xa está aquí este "snob"
con cara de medo,
que quere roubarnos
os nosos ancestros.

HALLOWEEN: Mira ti quen fala,
que de non ser por min,
ninguén sabería
quen é Samaín.

SAMAÍN: De orixe común nada

mira ti que cores

laranxa de día,e de noite negro,

mira ti que cara!

HALLOWEEN: Pois ti, espantallo.

¿Con quen te codeas?

Para que o saibas,eu veño de América,

leváronme alí e fíxenme urbano.

S: ¿Con quen me codeo?

Eu, co magosto,

que é do meu tempo.

¿Tes ti, acaso, tan bo compañeiro?

H: Anda, ¡que listo!

Eu son internacional,

en cada país teño colegas

que non me tratan nada mal.

S: Non vaias por aí

de "yes, yes" moderno,

deixándome a min

por can de palleiro.

A ver se te enteras:

eu son vangardista,

enxebre e GALEGO!

¿Decátaste ou non te pispas?

H: Decátome, neno,

e deixa a regueifa,

pois eu, Halloween,

nacín coma ti na cova dos celtas.

CANTAR DE CEGO

Miñas donas e señores
que facedes o magosto
contovos a receitiña
dunha xente de bo gosto

No lugar de Cambeo,
na provincia de Ourense
cociñaban as castañas
e comíanas ben quentes.

Precísase manteiga,
sal e allo moído,
unha copa de coñac
e un porquiño ben feitiño.

Xúntase todo xuntiño
logo córtase en talladas,
para que saiban en Vigo
como se fan as castañas.

Todo se rega con viño
e con zume de laranxa
para que este bacoriño
saiba ben coas castañas.


EDU e DANI (6º PRIMARIA)

Concurso"OUTONANDO"

Este mes de novembro, coíncidindo coa celebración do Samaín, organizouse o concurso "OUTONANDO" no que participou o alumnado de Infantil ( coa decoración de cabazas e outros produtos do outono), Primaria( realización de debuxos e textos alusivos a Samaín e Halloween) e Secundaria ( creación de textos con temática de medo ou misterio )